Waar zijn de mannen gebleven?

Feest Uur in de plaatselijke kroeg Toen ik met mijn vrouw naar de kledingwinkel ging om aldaar een nieuw passend ensemble mede te mogen kiezen, zie ik slechts een man in de spiegels. Die man ben ik helaas als mijzelf. Mijmerend wachtend op de zoveelste try out zoek ik door de winkel naar een soortgenoot, een man zoals die vroeger bij de pashokjes van V&D rustig met bezadigd gezicht stonden te wachten totdat vrouwlief het sein veilig gaf. Pashokjes waar ik mijn eerste bloot zag als vrouwlief even met ontbloot bovenlichaam naar het gordijn kwam. Hangers kwamen naar binnen en kleding naar buiten. Die wachtende en kijkende mannen zijn er niet meer. Mijn gedachten gingen naar buiten. Naar de plaatsen waar al die verdwenen mannen moesten zijn. Ik zie hen soms rijden over de A6 tussen twee uitvoegstroken en het tankstation in wapperende T -shirts op een vette motor. Op andere momenten tref ik zo’n verdwenen man aan tijdens het feest uur van de plaatselijke kroeg. Dat zijn gelijke de laatste stamgasten die de elementen trotseren met de sigaret op de stoep voor de laatste tafeltjes van het seizoen. De meeste mannen zie ik in de morgen in de supermarkt, terwijl zij een broodje gezond, flesje sportdrank en een slof halfzwaar kopen op weg naar het werk. Soms werken zij in de plantsoenen of eerder in een kaal en verlaten industriecomplex. De laatste mannen die zich hebben teruggetrokken uit de wereld van de vrouw. Een wereld van pashokjes, naakt en onbeschroomd heeft stil plaatsgemaakt voor de plichten van het wereld wijd web. Werken en niet gezien worden door kleine jongens ogen die vorsend de kleine voor de grote cup verruilden. Groter worden is niet leuk, het is noodzakelijk in een wereld die zich niets aantrekt van het mysterie van de wachtende man. De man wachtte slechts omdat hij degene was die moest betalen, en in onze hedendaagse wereld betaalt iedereen. Zelfs de kleine jongens kunnen niet meer afwachten voor het pashokje totdat een gordijn opengaat, hij moet immers zijn bankrekening nog aanzuiveren. Anders raakt hij zijn mobieltje kwijt en daarmee het contact met zijn vader op de A6 en zijn moeder op haar werk achter het internet.

Vertwijfelingen,

Soms vertwijfel ik mij in voorstellingen van het heden en het verleden. De voorstellingen lopen heen en weer door elkaar en vervlechten zichzelf. Kan ik zonder vertwijfeling mijn bestaan verdienen, nee, dat kan ik niet. Een keer zag ik een voorstelling tijdens een opening van alweer een nieuw studiejaar aan de Hogeschool waar ik toen studeerde. Het toneelstuk, een eenakter, ging over een brave Jood die speels met wat dotjes katoen een hele stad in brand zette. Elke Nazi had van dit stuk gesmuld en zo ook mijn toenmalige vrouw Dorethé. De Jood kreeg wroeging van zijn daad, maar brand blijft brand. Dit hemels vuur dat mij door de schooldirectie van die tijd werd aangereikt trof mij als Joodse student zeer diep. Spreken deed ik er niet over, temeer omdat niemand de werkelijke boodschap scheen te begrijpen. Heden ten dage beschik ik over talloze dotjes katoen en voel ik mij een pyromaan in de dop. Mijn nu ex vrouw heeft van mijn lust om de stad vuur te laten vatten gelukkig geen weet. In het middenoosten vat de wereld ook vlam. Steden gaan verloren in het vuur van over en weer. De Jood in het stuk had een boodschap die niet werd begrepen, de Jood had een doel in het leven: Gelukkig worden. Het doel Geluk genaamd werd echter niet gegund. Wat leert dit vuur ons in het heden? 1. Als twee parijen eerlijk zijn dan zien zij elkaar geluk en diepe wens. 2. Als een van de parijen oneerlijk is dan verschuilt deze zich achter en hogere en diepere waarheid. 3. Als die waarheid te onbereikbaar blijkt, is het gevecht voor eeuwig, het heeft geen einde. 4. Als de duizend jaren voorbij zijn is er geen winnaar. Teveel een ‘Als’. Het kan ook anders. 1. De Jood steekt de stad met waarheid in brand. 2. De stad reageert met verbazing en kijkt waar de vlammen branden. 3. De branden worden geblust en men vindt de Jood. 4. Het spreken neemt een aanvang en brandbaar katoen verwordt tot vriendschappelijke kleding. Het geschil ligt niet in de strijd, maar in de beëindiging van alle leed. Voor het beëindigen van diep menselijk leed zijn minimaal twee eerlijke mensen nodig met een liefdevolle uitgestoken hand. Vincent Massée 2013

De eindtijd

De eindtijd of Nog een laatste klein moment, Wij zitten er midden in, het leven. Elke dag genieten de westerse mensen van elke nieuwe dag, tenminste als u Noordelijk woont. Zuidelijk is een bankrekening niets meer waard en houden de kooklieden sinds kort weer meer van hamers en sikkels. IJzer behoud zijn generieke waarde tegenover de vaagheid van (digitaal) Europees geldverkeer. De kerk heeft als weinigen nog groeiperspectieven in het warme mediterrane klimaat. IJsland is Keltisch de weg opgegaan van het creatieve. Zoals de voorouders hun schepen en voorwerpen van oorsprong versierden met een geheel eigen wereld is de Noordelijke hemisfeer van Europa geheel op zichzelf een juiste creatieve koers ingegaan. Vrij denken is verboden vanuit het Brusselse en in de burelen van de overheden zelfs verdacht als ik de politie-invallen volg bij schrijvers en cartoonisten. Wij leven in de wereld van het dictaat. Ieder moet solidair zijn op de wijze waarop solidariteit geacht wordt te worden gepleegd, het lijkt in deze zin wel een goedgeefse misdaad. Wij als burgers kunnen slechts lijdzaam toezien hoe de ene na de andere groep geofferd wordt op het altaar dat de god Baal in België heeft gebouwd. Als u veel geld heeft dan moet u inleveren tot het niveau dat Brussel dicteert en als u weinig geld heeft en geen baan dan pakt Brussel uw huis af. Have en goed, deze gaan samen maar raken verstrooid in de wirwar van regelgeving en vreemde belangen. Laat u ook Europese tattoos zetten, het nummer onder uw huid. Het wachten was nog even dat mensen vrijwillig het teken van het Beest in de arm zouden zetten. Precies op de goede gevoelige plek. Als de kennis van de eindtijd mij niet zo prangend ter oren en ogen was gekomen, dronk ik morgen een goed glas gerijpte Italiaanse wijn. Nu moet de haastige Mammon mij maar laven. Er is werk aan de winkel. Santé! Het ga u goed! Vincent Massée 2013

Why should we stop smoking?

Smoking may enjoy under many authoritative people as a great pre. It keeps economies going and is a real natural product, according to the proponents. However, smoking is bad for the body according to the opponents and saddles us with skyrocketing health care costs. An economy that is built on narcotic drugs would, in the case of cocaine or other fun dopes, went already cleaned up. Why get the growers of Tabac and the processors of it an additional incentive for their great contributions to the various State greenhouses anywhere around the world. Europe who so willingly first wants to run in his healthy lifestyle promoted within specific borders still tobacco production. There would be farmers who actually prefer turn would want to grow tobacco? Save you can eat them while smoking tobacco as a hope leaves quite strange state in a cool-looking mouth. The reform of politics is a slow and difficult process because the Ministers of Governments with their neck deep in the nicotine from the tobacco lobby. Also in the brave is the Netherlands Health Minister member of a lobby to promote smoking. The US takes in cleaning up the local population the lead. If indoors and on public occasions no longer is smoked then drop the costs for the concern because of cancer correspondingly. Then we are back at the economy. Opening a new opportunity for economies that are still on the tobacco plant, a chance to rest the income and expenditure around this strange product to restructure, offers farmers and the industry's ability to temporarily drop from excise duties and export products. A healthy economy is not based on the predictable cancer of a consumer, but is founded in a continuous increase in pleasure and life pleasure of an intrinsically motivated population. Motivation arises in providing opportunities, a chance for a fascinating and rich lifestyle. You love not in the morning your head in the flue of your fireplace to relax?

Music is good for everyone,

Music of the soul. On rainy days like everyone listens to music that the rain. Soft plop the tones down from the boxes in the hearing. The brain is put to work and while the listener enjoy be exiled there. Just suddenly comes on these days the Sun of the summer by and gets tickled by the music sense summer sigh. - Why is that so? Depressive situations let that tickle would not permit and say even in cakes and chocolate. There they are happy and the depression is just away from them. Music can be and the rhythm that the pastry by the day lets hear the puff of whipped cream. If you have somewhere to want to think the thoughts can be great. The brain make the substances that when listening to otherwise release. Shortages of hormones make the listener deaf to the sounds and not in the quiet room is Dancing Satyr of the head. When my head was struggling with the trauma of the past did the music that well. Sometimes I hear ideas that want to eliminate that by all music to ward off, but that leads to endless thoughtlessness. Music makes clever, music connect and music does man live longer. Why do I think that? As said I was traumatized by a PTSD post traumatic stress disorder, that regularly culminated in negation and rejection of me. An environment that is loved and where my hearing had no place. PTSD is a disorder that after a series of failed to qualify and systematically denied events reaches psychosis. So fairly serious. - Recognizing the trauma is in every piece of music written. Especially if the music with the capital M is. Sometimes there is a message as we know it from religious music as it 'Erbarme Dich' of Bach from the well-known Matheus Passion. There is, in my view, not music that told nothing and also Cracking and Taste, Anita Franklin, John Lee Hooker, Santana, Queen, Buckshot Le Funk and ELO tell the story of unity of spirit and phrases. Spirit is the inner knowing, knowing and identify values that are important and which are different for each individual. The phrases are the tops of the virtue, the ecstatic feeling of belonging, everything what is important and where the human hand cannot reach. Music is bringing life in resistance and deed and by laying the link please let the brain grow. Connections for each healthy man between all brain areas of and if that man is done through loss or trauma can each person grow by the power that is ringing out from the music. Who want to deny a different pleasure in life than is the recipe simple: Stop thinking; Stop feeding; Stop with music; In short stop working. - Just like vitamins, B12, Omega fatty acid and carbohydrates, the brain motor on incentives. Such as an internal combustion engine Pistons that the machine has stowage, propels the sound of the bass and drum the heart, bright vocals the empathy and the singing guitars the connections between all brain parts. Information from the head within the sound comes through the ear and leaves singing and whistling the head through the appropriate channels. The sound which assumes will not recommend, it is the music of freedom. As Augustine expressed it in a different context, cornonia, the circle of like-minded people. The circles of humanity, formerly, it now and throughout all of time people will sing. Not because they are wickedly happy. They are just busy with everything what man makes man to: the music of the spheres. - Where I now to listen? Sublime FM; check out my personal real must for music if you want to eat some yummy.

My daughter dances

Lysanne is painting a dance. - My daughter dances Each fairy dances. Lysanne, my dear girl is such a fee, which the dance sees as life fulfillment. Ballet and the executions in her little home decor room complete with sleep. They see that the lessons learned had left today, when my daughter ask her about the model proposed for the new garden. In the garden are levels and different light spots. That gives atmosphere and depth within a small boundary. Lysanne danced in different layers. The movement was interspersed with crescendo and freeze frames. The decor had minor spots and different experiential situations through the use of light and dark textiles, making of details and layering. The layering came twofold to expression: 1. the use of high and low, 2. perform various movement in the different levels. On this point there were layers and layers that make up the total experience meaning expression reflected did come. Ballet and K3 came together well reflected in movement and color image. This dance expression can not be denied Lysanne. Seeing and discovering partial layering is its own discovery. Questions is good and honest answers the equivalent of that is many questions. The intelligent people awakening. My daughters own intrinsic intelligence.

Tuin Carry Slee schreef een boek, een werk dat ik verfilmd zag onder de gelijknamige titel ‘Eva.’ Gegrepen volgde ik de personages op onze kleine TV. Mijn dochter en ik samen tegen elkaar op de bank. Kijk nu zie je een loverboy, vertelde ik haar. Let maar goed op want nu gebeurd er dit en dat en het gebeurde in de mooie goede wereld die film heet. De echte wereld is echter gruwelijker, daar zijn er geen goed agenten die de boel op het juiste moment komen redden. Zeker geen vader. In de echte wereld kijken deze mannen even opzij, wegens ontoelaatbaar of tegenstrijdig bewijs. In de echte wereld zijn er de opruimploegen die tot de voordeur komen en eenmaal gezien snel een ander doelwit uitzoeken. Dit laat de rechtelijke wereld even weg, onbruikbare informatie en opnieuw zonder telefoonnummer. Soms als ik in mijn paleistuin ben van het kleinste Koninkrijk op aarde, dan denk ik wel eens aan de wind uit de samenleving, of liever gezegd de windstilte van al die brave burgers die hen bijstaan. Het moddergevecht in de achterhoede van het front. Zo gaat het buiten onze tuinen. Aangeharkt moeten deze oases zijn, vrij van het vuil dat over de straat rondzwerft. Ik moest vandaag even wenen, van blijdschap en droefenis. Blij voor het leven met mijn gezin en droevig voor het recht, blind kijkt ze even opzij. Zijn ze weg, dan stellen de mannen blij het onderzoek in. Voor de lunch zijn de dapperen klaar, een broodje warme bal in de kazernetuin. Lekker!

The Garden, An Alzheimer study

The Garden study of the Alzheimer Foundation To an interview Alzheimer Netherlands. Supplemented with data from my tutorial. Part 1. The garden there is no understanding without a deeper recognition of the thoughts. Part 1 Gerrit says goodbye as Director at 55 years of age. Together with his wife he undertook travel through the world after his retirement. On his 58th was diagnosed with Alzheimer's disease. He responded already different and partly as a result, the doctor who examined him came the first symptoms of the disease on the track. The diagnosis came as a shock and unexpectedly for everyone. His wife and he were activated by the first symptoms themselves to visit a doctor. His father was previously to Alzheimer's disease died. Gerrit knew so what him after the diagnosis and discussed this presumption also stood waiting with its surroundings. Part 2 Euthanasia was discussed and Joke, his wife with whom he had a loving relationship, did. They understood her husband and his unwillingness to experience the same as his own father ever happened. Along with the great plan life went further and Gerrit went for a day to day care of the nursing home. Together they had that House select for its proximity and facilities. Gerrit was the dearest at home, in the garden. The place where all conversations had taken place in front of the camera, between the Green and the singing birds. The paradise of both of them wanted to maintain by being there Gerrit. Close to his love, his wife to whom he so much wanted to make clear. A life wild Gerrit reframe, a world without that other person who had Alzheimer 's. Gerrit felt not entirely understood and clung to his Joke. Part 3 Gerrit loses control over his Amygdala and prefrontal cortex. Behavior, and affectionate love feelings are no longer sent from perception. Imbalance of spiritual values was a fact of life. His wife pulled it emotionally and physically anymore. ' Whole days around me, him he sucks me empty. ' Gerrit followed her everywhere by the spaces. In this way, he was always in his experience at her and she never alone. Gerrit: ' together is for me paradise. ' Part 4 Gerrit went for four days to the nursing home, a room with four people and curtains. There was no privacy between the steel bare beds. Long corridors without recognition so that even the sisters there verwaalden. In the House he goes painting, landscapes. The garden appeared in various forms on his medium-sized cloths. Fierce brush strokes showed intense emotion see, color is close to each other and the existence opens in the search for harmony. The garden, paradise was subject for his fixed caregiver who walked with him through the wooded area. Part 5 ' you have at home a beautiful garden Gerrit? ' ' Yes I have along with my wife Joke a beautiful garden. ' ' Is that your garden or the hare? ' ' It is our garden, but a little more of her. She has the hands. That I didn’t have. ' Part 6 Gerrit went further backwards but also in this stage he continued to discuss ' every step was after all euthanasia ' valuable to live for. In the weekend Saturday on Sunday as Gerrit to Joke went, he attacked. He wanted death, right now. His wife could not be more in the needs of her husband. The world of Gerrit became more and more packed with confusion and unwarranted suspicions. His ability to act was largely closed off from his will to act. Movements were heavier and the voice disappeared before the eyes of his beloved. Part 7 Gerrit sits in a wheelchair and clapping to the beat of a song is to. The central nervous set began to degrade on cerebral level including the peripheral nerves. Dysatri is a fact and of Euthanasia is certainly no more at this stage. The areas of Wernike and Brocke are actively disturbed and begins to hear things that aren't there Gerrit which he combined with the fears and rest images from his own garden. There is from the desire of Gerrit, who his wife was very still, a palliative regime entered. The nursing home doctor could not move in earlier conversations Gerrit in respect of its last wish a ruling. Joke they can so often visited him and chatted with her husband on good days. Contact was evasive and the world of her husband turned out to be withdrawn and anxious. Gerrit left the single room that he had gotten after recording and went back to safe room. Between others that were just as he. Part 8 Apraxia followed by hemiopraxi was the last stage of the physical integrity of the physical man, as his wife her husband Gerrit had always known. In bed by the many emaciated work to make contact with the world and the instant keeping his failing organs, got a choke pneumonia Gerrit. Three years after the diagnosis Alzheimer's disease died at the age of 61, Gerrit. "I've struggled, God knows how I've been so busy with him. Now everything is over. God it is over for him. '