De eindtijd

De eindtijd of Nog een laatste klein moment, Wij zitten er midden in, het leven. Elke dag genieten de westerse mensen van elke nieuwe dag, tenminste als u Noordelijk woont. Zuidelijk is een bankrekening niets meer waard en houden de kooklieden sinds kort weer meer van hamers en sikkels. IJzer behoud zijn generieke waarde tegenover de vaagheid van (digitaal) Europees geldverkeer. De kerk heeft als weinigen nog groeiperspectieven in het warme mediterrane klimaat. IJsland is Keltisch de weg opgegaan van het creatieve. Zoals de voorouders hun schepen en voorwerpen van oorsprong versierden met een geheel eigen wereld is de Noordelijke hemisfeer van Europa geheel op zichzelf een juiste creatieve koers ingegaan. Vrij denken is verboden vanuit het Brusselse en in de burelen van de overheden zelfs verdacht als ik de politie-invallen volg bij schrijvers en cartoonisten. Wij leven in de wereld van het dictaat. Ieder moet solidair zijn op de wijze waarop solidariteit geacht wordt te worden gepleegd, het lijkt in deze zin wel een goedgeefse misdaad. Wij als burgers kunnen slechts lijdzaam toezien hoe de ene na de andere groep geofferd wordt op het altaar dat de god Baal in België heeft gebouwd. Als u veel geld heeft dan moet u inleveren tot het niveau dat Brussel dicteert en als u weinig geld heeft en geen baan dan pakt Brussel uw huis af. Have en goed, deze gaan samen maar raken verstrooid in de wirwar van regelgeving en vreemde belangen. Laat u ook Europese tattoos zetten, het nummer onder uw huid. Het wachten was nog even dat mensen vrijwillig het teken van het Beest in de arm zouden zetten. Precies op de goede gevoelige plek. Als de kennis van de eindtijd mij niet zo prangend ter oren en ogen was gekomen, dronk ik morgen een goed glas gerijpte Italiaanse wijn. Nu moet de haastige Mammon mij maar laven. Er is werk aan de winkel. Santé! Het ga u goed! Vincent Massée 2013