Winter 2030

Windstilte voor het nieuwe jaar,

Het goede leven valt in deze dagen stil.
Geld om fijne dagen te beleven is er in het land van de kunst niet meer.
Het komende jaar moet de rem op de uitgaven er nog meer op worden gezet.
Een theater bezoeken of bibliotheek is niet langer van nu.

Met Galerie de Kleine Hoogstraat te Leeuwarden heb ik gesproken over de aankomende expositie die in april valt.
Dat nieuwe werk komt er.
Uit de breedte en de lengte, het is geen goed idee om de deur helemaal dicht te timmeren.

Niet zo veel olieverven en andere schilderijen dan de afgelopen jaren uit mijn kleine atelier kwamen.
De kleur wijkt niet, wel de rijk vloeiende verf.
Al moet ik deze verfhuid laten stollen in dunne lak en aromatische benzine, de verf mijn levensbron oogt royaal.

Expressionisme is helaas dood gebeleken in Nederland, geen particulier of museum verzameld het nog.
Ik voel mijzelf al een museumstuk.
Verstoft word ik terloops terzijde geschoven.

Als mijn lijf als een etalagepop gestuft was dan liepen de bezoekers er in drommen loerend voorbij.
Een vrije hand of de expressie in het dagelijks leven, zijn in deze jaren vreemde woorden geworden.

In deze komende en actuele jaren van crisis moet ik mij herbezinnen en teruggrijpen naar eerder geluk.
Tel uw zegeningen, en ik kom er maar liefst tot drie.
Dat lijkt mij wel genoeg.
Bezinnen, leren en de liefde is alles wat een creatieveling nodig heeft.

Met de nieuwe schilderijen komt het wel goed en samen met mijn gezin komen we er wel doorheen.
2030 Is immers een heel andere wereld.
De bonzen van Europa zijn dan over elkaar uitgerold en er wonderwel nog iets van de Hoge Cultuur over blijkt te zijn.

Op naar het nieuwe jaar.
Prosit 2012!

Hello Kitty

Hello Kitty,

Kitty is sinds 1974 de leidende figuur in de Japanse tekenkunst voor wereldmeisjes.
Sandino is de firma die haar in deze jaren bedacht, al heeft Dick Bruna altijd strijd gevoerd tegen het kleine kittige poesje.

Wij vinden haar in het Siebold Japan Museum te Leiden op allerlei hebbedingetjes maar ook in Swarovski kristal en een Waterman pen.
Alle Neder Kitty Fans kennen Hello Kitty sinds 1980.
Van de collecties van de V&D en uit het Okura Hotel.

Als ik naar de foto’s uit Japan kijk zien de poesenmeisjes er aaibaar en mooi uit.
Het geheim van Kitty Meisjes is hun aaibaar draaien in de moderne tijd.
Gewoon meervoud is uit en het unieke van die enkele kittige lijn is in.

Dat sexy gegeven stralen de foto’s van Lady Gaga uit, speciaal in massa potentie.
Zij laat samen met Kitty haar voor rariteiten modebewuste lijf ontdekken in een jurk die weinig anders doet verhullen dan dat ze een ook poesenmeisje is.
De tentoongestelde jurk van Hann Ann Soon is op en top Hello Kitty White.

Accessoires maken Kitty tot een hedendaagse mode poes, klein en verfijnd stond ze in Vogue voor Dior (2008) en laat het jonge katje een spoor achter van verloren hebbedingetjes die haar in de jaren vanaf 1974 tooiden.

Ik zie op een groot bord kostuums, kleuren, accessoires de revue passeren.
Ergens komt er ook een huisdier uit de lucht vallen, uiteraard een poesje voor Kitty.
Onderuitgezakt op de Fatboys in de kelder hoor ik Lizemijn, Kitty vertolken, terwijl ons dochtertje door de kussens heen zakt.

De ingesproken stem bij de tekenfilms klinkt vertrouwd en toch ook vreemd, zo klinkt ze ook in het echt, een hoge stem die toch ook zo eigen aan het bewonderde meisjeskatje is.
Dezelfde stem die mij een stukje Sinterklaastaart aanbood klinkt helder door de kelder van het Siebold Huis.

Kitty staat niet tijdloos stil zoals Nijntje maar beweegt swingend met de mode van de tijd mee.
Dat is haar geheim, dat ze deelt met de generaties.
Kitty is van White naar ‘Hello’ gegaan.

Een vriendelijk ‘Hello’ is het altijd gebleven.
Over honderd jaar lacht ze ons allen nog steeds toe, zonder de tekenende mond die een diep menselijk gelaat toeschijnt.

Een gelaat waarin ieder zich in kan verplaatsen.


Hello Kitty
Siebold Huis Leiden
Tot 20 November 2011.

Treinen naar de wetenschap

Scheepvaartmuseum


Treinen naar de wetenschap,

Barbizon Palace

Vanaf een zonnig stappendak boven op NEMO kijken we uit over een heiig Amsterdam.
In de verte het Victoria met zijn leestafel en naast ons het nog niet geopende Arsenaal, het Scheepvaartmuseum wordt pas in de avond door de Vorstin ingehuldigd.
Ze heeft het in ieder geval mooi gepland op deze warmste najaarsdag van alle tijden.
Nu kijk ik weer naar het silhouet van de stad met zijn torens en transen, even droom ik weg bij de gedachte aan de cursus aan de Fred Roeskestraat, de stad in om motieven te zoeken en samen tekenen in het Victoria.

Wit rinkelend porselein op kleine schoteltjes naast de Groene Amsterdammer en de Telegraaf op een stok.
Hemdsmouwen opgehouden door zilveren mouwhouders en dito vestzakhorloges in de schede gestoken.
Er viel veel te zien en te tekenen.
Op dit moment terwijl we de lunch genieten met het uitzicht over de Nassau kade ontbeer ik iets dat afgeeft.
Een klein stompje krijt of een eenvoudig vel papier.

Als huisvader sta ik altijd eerst brood te smeren, leven komt iets later aan bod.
Ook op deze morgen toen het fototoestel en mijn tekenboekjes bleven liggen in mijn atelier en de zorg over het drinken voor ons meisje het won van de kunst.
Gelijk met de frisse morgenlucht zuig ik daarom alles maar op.
De dansende ballonnen op het dak, de dampende stad en de voorbereidingen om ons heen voor de geplande festiviteiten.

Straks gaat het dwars door de stad naar het Vondelpark voor een pilsje en wat limonade.
Er staat ergens op de dag vandaag ook nog een galerie bezoek gepland.
Jan Sickmann exposeert hemelboten van metaal en glas samen met Frank Jensen die de muren bestijgt met zijn acryl doeken.
Op de uitnodiging zag ik strak kleurig werk naar een lyrisch verhaal zoals de zeereis naar de Punt vroeg in de Egyptische oudheid.

Samen lopen we naar de stad terwijl ik nog even opnieuw aan de te bezoeken galerie loop te denken.
Onderweg lopen we nog even over de bloemenmarkt voor mijn portie kleur en steken we door over het Leidse plein voor de kleine tussenstop op het terras.

Het vondelpark lijkt op een oorlogszone compleet met brandende rookpotten en de geur van verbrande kippen.

Galerie Lughien aan de Reestraat is daarna snel gevonden na een leuke wandeling langs de Prinsengracht.
Binnen klinken de verhalen van Penedes als de Cava ter sprake komt waarin ik onder andere graag handel en de intensiteit van mediterraan licht en klimaat.
Frank Jensen reist veel en graag van Denemarken naar Engeland tot Italië en Spanje.
Samen praten we over Spaanse wijn en de volheid van het gebied met zijn verzonken onderaardse gewelven.
Mooie wijnbedrijven liggen er in een gebied met verschillende klimaten, de trappen van Penedes.
Twee glazen rode Bordeaux en wat Rosé later staan we weer buiten.

De 1e klas restauratie wacht als altijd statig en geduldig op ons.
Deze gelegenheid is volgens mij voor de wat minder bedeelde beurs de mooiste plek om te genieten van een goede keuken en een heerlijke ambiance.
Treinen met je kind, je moet het eens een keer doen.
Naar NEMO, met water gooien en de rest komt later wel.

Galerie LughienReestraat 17
www.galerielughien.com

NEMOOosterdok 2
www.e-NEMO.nl

Het Hemels genoegen

Museum Insel Hombroich 2011

We komen van de snelweg langs de uitgebloeide Duitse dreven naar Insel Hombroich bij Neuss.
Na een korte ontvangst lopen we verwachtingsvol langs de trappen naar beneden de Insel op.
Voor ons ligt een prachtig schijnbaar ongerept stuk natuur in de warme september zon.
Bijzonder gevormde paviljoens liggen ingebed in vers gemaaid gras en fraai vormgeven functionele bosschages.

Terracotta pronkt fijn naast de lijvige Corinth en flamboyante Schwitters.
Even verderop teer gevormd mijn held Giacometti in een ander paviljoen tezamen met Rembrandt.
Soms is het net of de argeloze kunstkijker even jarig is.

De gedachte dat kunst net als alles vergankelijk is heeft het museum losgelaten.
Klimaat controle en plastic kasten beschermen de vergankelijke assemblages en de grafiek.
Ooit waaide de wind door de ruimtes en voerden de bladeren met zich mee, de herfst had er vrij spel.
De ruimtes waar ik toen net als nu opnieuw steeds weer even bij stil sta, geen museum heeft zo’n verscheidenheid in presentatie en bijbehorende vormgeving.
Soms gaat het puur over de definitie van de ruimte als innerlijke vorm.
De beleving staat centraal gedurende het hele bezoekmoment.
Van binnen en van buiten.

Het restaurant serveert een heerlijke gevarieerde maaltijd die net als het hele genieten eenmaal binnen geheel gratis is.
Het restaurant ligt laag transparant in het landschap dat mooi om de bebouwing haar continue speelt.
Door de jaren is het groen hoger geworden en speelt met het broze groen.
Even denk ik aan de lunchtafel aan de radio waar Frank aan het daten was.
Deze plek zou voor hen ideaal zijn, zo vol van pure liefde.
Landschap, beelden en bebouwing gaan een cultuurvol huwelijk aan.
Een gelukkige samenkomst van de tijd en de zoekende mens.

Samen met Wyna vond ik een grote gietpan die mij onverwijld terugvoerde naar de eettafel van vijfentwintig jaar geleden als mijn vader over de staalfabrieken vertelde tijdens het eten.
Als smelter kende hij de verhalen over het vuile zware werk uit die tijd.
De pan had een ongeluk gehad, doorgebrand lag hij in het gras op mij te wachten.
Een nieuw verhaal ontspint zich in mijn hoofd.

De opzet van deze natuur leidt naar ontspinnen van gedachten en ongemerkt informatie verzamelen.
Lijnen snijden elkaar ongemerkt in de ruimte.
Van de lunch met vrouw en kind naar het kind door de jaren.
Leven is op dit kunsteiland even tijdloos voorbij gegleden.

Rodos zon

Rodos zon,

Goud ploft op ons neer
Onder de Rodos zon,

Draaiende hakken zilver en goud,
Tussen de hoge bomen van het oude park,
waar mijn blond donker gesluierde godin ,
luisterend naar mijn preken over tempels
in haar witte hoge paleis zo liefdevol van houdt.

Stille verwondering rond de vijver nabij de muziekkapel,
Ons meisje speelt met haar gelijken als een echte rebel,
Blond golft haar lange haar langs de plastic schitterende ster,
Kan ik nog van Rodos houden nu ik mij voel verzonken,

tussen de stammen van de Leidse Hout,
In muziek badend god zoekend naar het terras,
En naar door de zon gestolen muziek sta te lonken,
Een beetje aangeschoten van geluk en een ietsje bier dronken.

Leven we deze dag op gelukzalige wolken
Drinken van het dronken geluk onder oleanders
Hoge gazen twinkelen de blues die de serveerster vriendelijk ons bracht
Werden we plotseling wakker tussen de Arbeidspracht


Vincent Massée

Impressie van de start van de nieuwbouw CHDR

Nieuwbouw CHDR, een impressie

Een zoet adagio klinkt door de witte burelen van het onderzoekscentrum voor menselijke medicijnen.

We wandelen over het nabijgelegen bouwterrein met onze kleine dochter.
Op de innerlijke klanken van zoete vioolmuziek gaan feestelijk de eerste damwanden de grond in.
Het centrum breidt uit, een feest voor de wetenschap.

De onderzoeksafdeling voor medicijnen dankt zijn ontstaan aan het initiatief van de universiteit.
Wetenschap komt langzaam tot nieuw leven in de Hollandse polder.
Constantijn Huygens is tevreden, de zoekende menselijke geest heeft in de wetenschap vandaag een grote slag gewonnen.

Het nieuwe gebouw geeft ruimte aan de ambitie om wereldwijd tot de top te behoren.
Als ik de muziek hoor rondo’s vol aandacht en liefde gespeeld onderwijl wandelend door de hoge witte gangen van het oude gebouw, dan proef ik succes door aandacht.

Liefde groeit alleen daar waar mensen van elkaar op aan kunnen.
Groei van het instituut CHDR is de blijk van een innige wederzijdse vriendschap.

Eros en Philia

Het Hemels Genoegen in boekvorm.

Liefde in de kunst, liefde is de belichaamde de adoratie to het leven.
Het thema vriendschap is al erg oud, ouder dan de eerste mens.
De beschrijvende kunsten verhalen van de eerste vriendscahppen tot het leven.

Kunnen we zonder liefde en vriendschap tot verhalen komen, tot een andere kunst?
De muziek denkt in de taal van de liefde, het doordenkt in zijn klanken ons leven.

Het kleine en het grote is gevangen en beschreven in de taal van de liefde en vriendschap.
Speels zijn deze thema's van het leven vrij vertaald in het nieuwste boekje ’Eros en Phillia’ van de kunstenaar Vincent Massée.

Special zijn de kleine dingen van elke dag.
Speels zijn de vraagstukken tot het ‘zelf zijn’ gevat in situaties en beelden.
Een reis door het jonge leven.

Het is anders dan de Ereader uitgave van 'Druppelstad' een papieren boekje geworden. Een kleinood met gewaagde illustraties van de hand van de kunstenaar en u wordt bij deze uitgenodigd dit boekje te bekijken op: Lulu.nl.

Veel genoegen toegewenst.

Beeckestein door de ogen van Vincent Massee

A4
In de auto op de A4,met mijn vrouw en kind op de terugweg naar huis. We hebben een prachtige dag gehad in park Beeckestijn in Velsen, precies onder de rook van Corus. Vaag zie ik de silhouetten van de jubileum tentoonstelling ‘Prometheus,’ die het vuur stal van de Goden van de Olympus.

‘Danser,’ klonk het vurig tussen mijn oren terwijl de auto tussen de rijen door naar voren schoot onder het oppervalk van het gaspedaal. Het getto van donkere lichtmasten aan weerszijden bevestigden de muziek, De klanken vermengden zich met de herinnering aan de formele tuinen en prachtige lanen, waar we een uur daarvoor nog doorheen liepen.

Tussen schaduwen verscholen
De Berceau waar we net als de adellijke dames even onder hadden vertoeft, schuilend voor de zon en toch even buiten. Geen vermenging met de landman, in vroeger tijden. De gebruinde arbeiders die hen dienden.

Dans aan de onderzijde
De dans van die arme man is vandaag samen gesmolten met die van ons allen. In onze tijd is de kreet van de man uit de getto, de uitzichtloze vermengd met ons gevoel van elke dag. Arm of rijk, muziek bereikt iedereen en doet het onvoelbaar leed pijnlijk aan de oppervlakte komen.

Schoonheid
Gevoelens die de expositie in het huis mede wakker maakte. Mooie scherpe observaties rond het thema landschap en tuinen. Groots en klein, alle groen kwam aan bod op een mooie toegankelijke wijze. Je hoorde de stem van het heden met het verleden opgaan in een enkel woord: schoonheid.

Terwijl we met ons drieën tussen zon en schaduw vertoefden kwam het mij vreemd over dat er ooit een enkeling van dit moois kon genieten, een oase op een steenworp van de grote steden.

De vijver met fontein, kleine doorkijkjes en de (ook nu nog) daverende paarden over de lange lanen. Genot spreekt ook nu nog uit de hele architectuur van huis en tuin.

In gedachten dansten en lachten de heren en dames gedurende de kaarsentijd op mooie avonden in het buiten dat zo mooi Beeckenstijn heet. Nu heb ik geen koets maar een auto met dreunende bassen als ik dat wil, ‘on va danser,’ de lange weg terug naar huis.

Uit het vers geplukte paradijs.

Hemels Genoegen

Het is zover,

'Het Hemels Genoegen.nl' is feestelijk gelanceerd.

De pagina's vol verbeelding en kleur zijn daarmee opgenomen in het warme bad van de internetwereld.

Nu kan iedereen genieten van beeldende kunst en aanverwante artikelen van de hand van kunstenaar Vincent Massée.
U kunt niet alleen van zijn bekende geschilderde landschappen en werken op papier genieten, maar ook van sieraden, beelden en meubelen.
Wijn is een aparte liefde van Vincent, deze heeft hij speciaal voor u selecteert.

Als u uw grote liefde eens wilt verrassen dan kunt u kiezen voor de 'Gouden Hartdoos' met twee gegraveerde 'Engel' glazen.

Bent u al een keertje langs geweest, om te kijken en te genieten van het ruime aanbod van kunst, dan weet u dat naast het origineel ook een scala aan andere mogelijkheden worden geboden variërend van foto tot print. Op deze unieke wijze kunt u toch een leuk werk in huis te halen, met een goede prijs kwaliteit verhouding.

Al het werk dat u thuis krijgt is gesigneerd, en sieraden krijgen van de maker een speciaal ondertekend certificaat mee, met daarop het jaar van ontstaan, de maker en het materiaal gebruik.

'Het moment van kijken is de geboorte van iets nieuws,'gaat zeker op bij het rondgaan in de site: www.hethemelsgenoegen.nl

Veel plezier aan iedereen met de kunstuitingen die Vincent Massée met dit unieke project aan u presenteert.

lentekriebels

De laatste blog is al weer van enige tijd geleden.

De afgelopen periode is veel de revue gepasseerd in de praktijk van Vincent Massee die hij als kunstenaar heeft.

nieuwe werken zagen het licht en er is gewerkt aan een mooie bijzondere webwinkel voor al zijn beeldend en geschreven werk.

De site gaat 'hethemelsgenoegen.nl' heten en wordt volgens plan eind mei 2011 aan het publiek getoond.

De inspiratie kwam de afgelopen tijd van zijn muzen in het dagelijks leven en uit de geschriften die hij rond de thema's las waaraan hij werkte.

Een mijlpaal binnen deze activiteit was het behalen van het wijncertificaat SWEN II, de volgende stap is voor hem vinoloog worden.
Wijn is een van zijn passies en volgens Vincent is het een cultuurproduct waar veel over te vertellen en nog meer te beleven valt.

De webwinkel 'het hemels genoegen'omvat heel het oeuvre van Vincent Massee: schilderijen, werken op papier, beelden, sieraden en meubelen.
De geselecteerde wijnen koopt hij speciaal in voor het gastronomische deel van zijn belangstelling.
Alle toebehoren, de gravering van de wijnglazen, de opdruk van de kistjes en de hartvormige geschenkdozen zijn naar eigen ontwerp.

Het gebouw dat hij met dit project neerzet wil transparant zijn met het ideaal van eenheid en gelijkwaardigheid tussen de verschillende lagen van zijn belangstelling.

Wij wensen je veel plezier bij alles wat het 'het hemels genoegen.nl' te bieden heeft.