Scheepvaartmuseum
Treinen naar de wetenschap,
Barbizon Palace
Vanaf een zonnig stappendak boven op NEMO kijken we uit over een heiig Amsterdam.
In de verte het Victoria met zijn leestafel en naast ons het nog niet geopende Arsenaal, het Scheepvaartmuseum wordt pas in de avond door de Vorstin ingehuldigd.
Ze heeft het in ieder geval mooi gepland op deze warmste najaarsdag van alle tijden.
Nu kijk ik weer naar het silhouet van de stad met zijn torens en transen, even droom ik weg bij de gedachte aan de cursus aan de Fred Roeskestraat, de stad in om motieven te zoeken en samen tekenen in het Victoria.
Wit rinkelend porselein op kleine schoteltjes naast de Groene Amsterdammer en de Telegraaf op een stok.
Hemdsmouwen opgehouden door zilveren mouwhouders en dito vestzakhorloges in de schede gestoken.
Er viel veel te zien en te tekenen.
Op dit moment terwijl we de lunch genieten met het uitzicht over de Nassau kade ontbeer ik iets dat afgeeft.
Een klein stompje krijt of een eenvoudig vel papier.
Als huisvader sta ik altijd eerst brood te smeren, leven komt iets later aan bod.
Ook op deze morgen toen het fototoestel en mijn tekenboekjes bleven liggen in mijn atelier en de zorg over het drinken voor ons meisje het won van de kunst.
Gelijk met de frisse morgenlucht zuig ik daarom alles maar op.
De dansende ballonnen op het dak, de dampende stad en de voorbereidingen om ons heen voor de geplande festiviteiten.
Straks gaat het dwars door de stad naar het Vondelpark voor een pilsje en wat limonade.
Er staat ergens op de dag vandaag ook nog een galerie bezoek gepland.
Jan Sickmann exposeert hemelboten van metaal en glas samen met Frank Jensen die de muren bestijgt met zijn acryl doeken.
Op de uitnodiging zag ik strak kleurig werk naar een lyrisch verhaal zoals de zeereis naar de Punt vroeg in de Egyptische oudheid.
Samen lopen we naar de stad terwijl ik nog even opnieuw aan de te bezoeken galerie loop te denken.
Onderweg lopen we nog even over de bloemenmarkt voor mijn portie kleur en steken we door over het Leidse plein voor de kleine tussenstop op het terras.
Het vondelpark lijkt op een oorlogszone compleet met brandende rookpotten en de geur van verbrande kippen.
Galerie Lughien aan de Reestraat is daarna snel gevonden na een leuke wandeling langs de Prinsengracht.
Binnen klinken de verhalen van Penedes als de Cava ter sprake komt waarin ik onder andere graag handel en de intensiteit van mediterraan licht en klimaat.
Frank Jensen reist veel en graag van Denemarken naar Engeland tot Italië en Spanje.
Samen praten we over Spaanse wijn en de volheid van het gebied met zijn verzonken onderaardse gewelven.
Mooie wijnbedrijven liggen er in een gebied met verschillende klimaten, de trappen van Penedes.
Twee glazen rode Bordeaux en wat Rosé later staan we weer buiten.
De 1e klas restauratie wacht als altijd statig en geduldig op ons.
Deze gelegenheid is volgens mij voor de wat minder bedeelde beurs de mooiste plek om te genieten van een goede keuken en een heerlijke ambiance.
Treinen met je kind, je moet het eens een keer doen.
Naar NEMO, met water gooien en de rest komt later wel.
Galerie LughienReestraat 17
www.galerielughien.com
NEMOOosterdok 2
www.e-NEMO.nl
